Verbum

разгуляцца, ✂; зак.

1. Пачаўшы гуляць, захапіцца гульнёй, забавамі, развесяліцца.

   • Разгулялася дзіця.

2. Даць сабе поўную волю; праявіць сябе ў поўную меру сваіх сіл, здольнасцей і жаданняў; разысціся.

   • Футбалісты разгуляліся.

3. Дасягнуць у сваім праяўленні вялікай інтэнсіўнасці, сілы.

   • Разгулялася мяцеліца.
   • Разгулялася стыхія.

разгусціся, ✂; зак. (разм.).

Пачаць гусці не перастаючы.

• Вецер разгуўся.

разгутарыцца, ✂; зак. (разм.).

Завесці гутарку; разгаварыцца.

• Р. па дарозе.

разгушкацца, ✂; зак. (разм.).

Пачаць гушкацца моцна, не спяшаючыся (на гушкалцы).

|| незак. разгушквацца, ✂.

разгушкаць, ✂; зак.

1. Рухаючы з аднаго боку ў другі або зверху ўніз, падштурхоўваючы, прымусіць гушкацца моцна, не спыняючыся.

2. Гушкаючы каго-, што-н., надаць яму сілу інерцыі.

|| незак. разгушкваць, ✂.

|| наз. разгушкванне, ✂.

раздабрэлы, ✂.

Які растаўсцеў; растаўсцелы.

• Раздабрэлая гаспадыня ўвіхалася каля печы.

|| наз. раздабрэласць, ✂.

раздабрэць, ✂; зак.

Тое, што і растаўсцець.

раздабыткі, ✂ (разм.):

• на (ў) раздабыткі — каб раздабыць што-н., разжыцца на што-н. (ісці, хадзіць і пад.).

раздабыць, ✂; зак. (разм.).

Здабыць, дастаць з цяжкасцямі.

• Р. зброю.
• Р. харчы.

|| незак. раздабываць, ✂.

раздажджыцца, ✂; безас.; зак. (разм.).

Стаць надоўга дажджлівым, сырым (пра надвор’е).