Verbum

веравызна́нне, ✂, н.

Разнавіднасць якога-н. веравучэння ў спалучэнні з уласцівай яму абраднасцю.

• Свабода веравызнання.

|| прым. веравызнальны, ✂.

вераго́дны, ✂.

Які не выклікае сумнення, надзейны.

• Верагодныя звесткі.

|| наз. верагоднасць, ✂.

верадзі́цца, ✂; незак. (разм.).

Натруджвацца, надрывацца, што-н. робячы.

верадзі́ць, ✂; незак. (разм.).

Шкодзіць што-н. сабе, натруджваючы, надрываючы або раздражняць балючае.

• В. рукі, спіну.
• В. рану.
• В. сардэчныя раны (перан. выклікаць цяжкія ўспаміны).

|| зак. зверадзіць, ✂ і разверадзіць, ✂.

верало́мны, ✂.

Каварны, які дзейнічае шляхам абману, здрады.

• В. напад.

|| наз. вераломства, ✂.

верало́мства, ✂, н.

1. гл. вераломны.

2. Парушэнне абавязацельстваў, клятвы; здрада, вераломны ўчынак.

вера́нда, ✂, ж.

Адкрытая або зашклёная тэраса ўздоўж сцяны дома.

• Адкрытая в.

|| прым. верандавы, ✂ і верандны, ✂.

ве́рас, ✂, м.

Нізкая вечназялёная кустовая расліна сямейства верасовых з дробным лісцем і лілова-ружовымі кветкамі.

|| прым. верасовы, ✂.

• Сямейства верасовых (наз.).

ве́расень, ✂, н.

Дзевяты месяц каляндарнага года.

|| прым. вераснёвы, ✂ і вераснёўскі, ✂.

вераўча́ны, ✂.

Зроблены з тонкіх вяровак.

• Вераўчаная аброць.