верадзіць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Шкодзіць што-н. сабе, натруджваючы, надрываючы або раздражняць балючае.

  • В. рукі, спіну.
  • В. рану.
  • В. сардэчныя раны (пераноснае значэнне: выклікаць цяжкія ўспаміны).

|| закончанае трыванне: зверадзіць і разверадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)