верадзі́ць, ✂; незак. (разм.).

Шкодзіць што-н. сабе, натруджваючы, надрываючы або раздражняць балючае.

  • В. рукі, спіну.
  • В. рану.
  • В. сардэчныя раны (перан. выклікаць цяжкія ўспаміны).

|| зак. зверадзіць, ✂ і разверадзіць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)