верадзіць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
Шкодзіць што-н. сабе, натруджваючы, надрываючы або раздражняць балючае.
- В. рукі, спіну.
- В. рану.
- В. сардэчныя раны (пераноснае значэнне: выклікаць цяжкія ўспаміны).
|| закончанае трыванне: зверадзіць і разверадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)