Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

фрахтаваць, ; незак. (спец.).

Наймаць судна для перавозкі грузаў.

|| зак. зафрахтаваць, .

|| наз. фрахтоўка, .

|| прым. фрахтовачны, .

фрахтоўшчык, , м. (спец.).

Асоба або ўстанова, якая дае транспартны сродак пад фрахт.