Verbum

ягель, ✂, м.

Род лішайніку ў выглядзе маленькіх шэрых кусцікаў, якія растуць у тундры і на тарфяных балотах, так зв. аленевы мох.

|| прым. ягельны, ✂.

• Ягельнае покрыва.
• Ягельная тундра.

ягніцца, ✂; незак.

Пра авечку: нараджаць ягня, каціцца ​².

|| зак. аягніцца, ✂.

|| наз. ягненне, ✂.

ягня, ✂ і ягнё, ✂, н.

Дзіцяня авечкі.

|| прым. ягнячы, ✂.

яго, займ.

1. гл. ён.

2. займ. прынал. Які належыць яму.

   • Яго сям’я.

ягоны, ✂; займ. прынал. (разм.).

Тое, што і яго (у 2 знач.).

ягуар, ✂, м.

Буйная драпежная жывёліна сямейства кашэчых з чырванавата-жоўтай поўсцю ў чорныя плямы.

|| прым. ягуаравы, ✂.

яд, ✂, м.

1. Рэчыва, здольнае выклікаць атручэнне, смерць.

   • Смяротны яд.
   • Пчаліны яд.
   • Яд сумненняў (перан.).

2. перан. Злосць, з’едлівасць.

   • Кожны гад мае свой яд (прыказка).

яда, ✂, ж.

1. гл. есці.

2. Тое, што і ежа.

   • Хлеб ды вада — маладзецкая я. (прыказка).

ядавіты, ✂.

1. Які з’яўляецца ядам (у 1 знач.), які выклікае атручэнне.

   • Ядавітыя рэчывы.
   • Я. грыб.
   • Я. газ.

2. перан. Зласлівы, з’едлівы.

   • Ядавітая іронія.
   • Я. чалавек.
   • Ядавіта (прысл.) сказаць.

3. Пра колер, пах: непрыемны, рэзкі (разм.).

|| наз. ядавітасць, ✂.

ядахімікаты, ✂, м.

Ядавітыя рэчывы, якія прымяняюцца для барацьбы з пустазеллем, са шкоднікамі сельскагаспадарчых раслін.

|| прым. ядахімікатны, ✂.