Verbum

шыкаваць, ✂; незак. (разм.).

Праяўляць у чым-н. шык.

|| аднакр. шыкануць, ✂.

|| наз. шыкаванне, ✂.

шыкарны, ✂ і шыкоўны, ✂.

Раскошны па знешнасці, убранству.

• Шыкарнае ўбранне.
• Шыкарна (прысл.) апранацца.

|| наз. шыкарнасць, ✂ і шыкоўнасць, ✂.

шыкаць, ✂; незак. (разм.).

1. Вымаўляць гук «ш-ш!», стараючыся супакоіць каго-н.

   • Што ты на мяне шыкаеш, не даеш слова сказаць.

2. Гукамі «шш!», шумам выражаць незадавальненне.

   • Ш. пасрэднаму дакладчыку.

|| зак. ашыкаць, ✂.

|| аднакр. шыкнуць, ✂.

|| наз. шыканне, ✂.

шыла, ✂, н.

Інструмент для праколвання адтулін у выглядзе завостранага стрыжня з дзяржальнам.

• Ш. ў мяшку не схаваеш (прыказка).

|| памянш. шыльца, ✂.

|| прым. шыльны, ✂.

шылахвостка, ✂, ж.

Дзікая качка з двума доўгімі пёрамі ў хвасце.

шылінг, ✂, м.

1. Англійская манета, роўная ​¹⁄₂₀ фунта стэрлінгаў (у старой грашовай сістэме).

2. Грашовая адзінка ў Аўстрыі, некаторых іншых краінах.

шыльда, ✂, ж.

1. Дошка з надпісам назвы ўстановы, прадпрыемства і пад., вывеска.

2. перан. Пра знешні, паказны бок паводзін, дзейнасці, спосабу жыцця і пад. (разм.).

   • Гэта толькі ш., на самай справе ён не такі чалавек.

|| прым. шыльдавы, ✂.

шымпанзэ, нескл., м.

Род чалавекападобных малпаў.

шына, ✂, ж.

1. Гумавы або металічны абруч на вобадзе кола.

2. Цвёрдая накладная павязка на месцы пералому ці іншага пашкоджання для забеспячэння нерухомасці пашкоджаных частак цела.

   • Узяць у шыны нагу.

|| прым. шынны, ✂.

шынель, ✂, м.

Форменнае паліто са складкай на спіне і хлясцікам.

• Вайсковы ш.

|| памянш. шынялёк, ✂.

|| прым. шынельны, ✂.