Verbum

шчэлепы, ✂.

Тое, што і жабры.

|| прым. шчэлепны, ✂.

шчэнная, ✂.

Пра сабаку, ваўчыцу, лісу: цяжарная.

• Ш. сука.

шчэпа, ✂, ж.

1. Чаранок высокагатунковага дрэва, які ўстаўляецца ў расшчэпленую частку расліны для прышчэпкі.

2. Прышчэпленая расліна.

|| прым. шчэпавы, ✂.

шчэпка, ✂, ж.

Тонкая пласцінка, адколатая па слаі дрэва.

• Яловыя шчэпкі.
• Худы як ш.

шчэрыцца, ✂; незак.

Скаліцца, аскальваць зубы.

|| зак. ашчэрыцца, ✂.

шчэрыць, ✂; незак.

Скаліць, аскальваць.

• Ш. зубы.

|| зак. ашчэрыць, ✂.

шыба, ✂ і шыбіна, ✂, ж.

Кусок шкла, устаўлены ў аконную раму.

• Разбіць шыбу.

|| прым. шыбавы, ✂.

шыбаваць, ✂; незак. (разм.).

Хутка, жвава рухацца, ісці.

• Ш. па грыбы.

|| наз. шыбаванне, ✂.

шыбенік, ✂, м.

1. Чалавек, пакараны смерцю праз павешанне на шыбеніцы.

2. Свавольнік, балаўнік або той, хто заслугоўвае толькі шыбеніцы, бандыт, галаварэз (разм. лаянк.).

шыбеніца, ✂, ж.

Тое, што і вісельня.

|| прым. шыбенічны, ✂.