шыбенік, ✂, м.

  1. Чалавек, пакараны смерцю праз павешанне на шыбеніцы.

  2. Свавольнік, балаўнік або той, хто заслугоўвае толькі шыбеніцы, бандыт, галаварэз (разм. лаянк.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)