Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шчупачыны, .

Такі, як у шчупака.

  • Ш. хвост.

шчупачышча, , м. (разм.).

Велізарны шчупак.

  • На вуду Алеся трапіў метровы ш.

шчуплы, .

Мізэрны, слабы, худы.

  • Шчуплае цельца.

|| наз. шчупласць, .

шчыгляня, і шчыглянё, , н.

Птушаня шчыгла.

шчыгол, , м.

Маленькая пеўчая птушка сямейства ўюрковых з яркім апярэннем.

|| прым. шчыглячы, .

шчыгрын, , м.

Мяккая казіная або авечая (першапачаткова асліная) скура з адмысловым узорам на няроўнай паверхні.

|| прым. шчыгрынавы, .

шчыкалатка, , ж.

Сучляненне касцей галёнкі з касцямі ступні, якое выдаецца па баках нагі.

|| прым. шчыкалатачны, .

шчыкаць, ; незак. (разм.).

Тое, што і шчыпаць.

|| незак. вышчыкаць, .

|| аднакр. ушчыкнуць, .

|| наз. шчыканне, .

шчыкетнік, , м. (разм.).

Тое, што і штыкетнік.

шчыкеты, , м.

Тое, што і штыкеты.