Verbum

развойкацца, ✂; зак. (разм.).

Пачаць войкаць (ад болю, непрыемнасці і пад.).

• Развойкаўся стары.

развучыцца, ✂; зак.

Страціць навыкі, уменне рабіць што-н.

• Р. вышываць.
• Р. іграць на піяніна

|| незак. развучвацца, ✂.

развучыць, ✂; зак.

Вывучыць з мэтай выканання, паўтарэння.

• Р. песню.
• Р. ролю.

|| незак. развучваць, ✂.

|| наз. развучванне, ✂.

развявацца, ✂; незак.

Пра разгорнутае палотнішча, распушчаныя валасы і пад.; калыхацца ад ветру.

• Развяваюцца сцягі на плошчы.

развяваць, ✂; незак.

Прымушаць калыхацца (разгорнутае палотнішча, валасы і пал.).

• Вецер развявае сцягі.

развядзенец, ✂, м. (разм.).

Разведзены з жонкай мужчына.

развядзёнка, ✂, ж. (разм.).

Разведзеная з мужам жанчына.

развязацца, ✂; зак.

1. Раз’яднацца (аб канцах чаго-н. звязанага).

   • Развязаўся вузел.
   • Хустка развязалася.

2. перан., з кім-чым. Вызваліцца ад таго, што (хто) звязвае, не дае свабоды дзеянням (разм.).

   • Р. з кампаніяй.

|| незак. развязвацца, ✂.

развязаць, ✂; зак.

1. Раз’яднаць канцы чаго-н. звязанага, вызваліць ад розных завязак.

   • Р. вузел.
   • Р. хустку.
   • Р. мяшок.

2. перан. Знішчыўшы перашкоды, даць магчымасць чаму-н. развіцца, разгарнуцца.

   • Агрэсары развязалі вайну (пачалі).
   • Р. ініцыятыву мас.

3. перан. Даць свабоду дзеянняў, вызваліць ад якіх-н. абавязацельстваў (разм.).

   • Р. рукі каму-н.
   • Р. язык каму-н. (прымусіць разгаварыцца).

|| незак. развязваць, ✂.

|| наз. развязка, ✂ і развязванне, ✂.

развязны, ✂.

Залішне вольны, бесцырымонны (чалавек, яго паводзіны).

• Развязныя манеры.
• Паводзіць сябе развязна (прысл.).

|| наз. развязнасць, ✂.