Verbum

хрыпаць, ✂; незак. (разм.).

Хрыпла гаварыць, пакутаваць ад хрыпаты.

|| наз. хрыпанне, ✂.

хрыпець, ✂; незак.

1. Утвараць хрыплыя гукі пры дыханні.

   • Дзед цяжка дыхае і хрыпіць.

2. Хрыпла гучаць.

   • Радыёпрыёмнік хрыпіць.

|| наз. хрыпенне, ✂.

хрыплівы, ✂.

Трохі хрыплы, з хрыпатой.

• Х. голас.

|| наз. хрыплівасць, ✂.

хрыплы, ✂.

З нячыстым тонам, сіплы (пра гукі).

• Х. голас.
• Хрыплыя гукі гармоніка.

|| наз. хрыпласць, ✂.

хрыпнуць, ✂; незак.

1. Пачынаць гаварыць хрыпла, губляць чыстату голасу.

2. Станавіцца хрыплым.

   • Голас хрыпне.

|| зак. ахрыпнуць, ✂.

хрыпун, ✂, м. (разм.).

Чалавек з хрыплым голасам.

|| ж. хрыпуха, ✂.

хрыстосавацца, ✂; незак.

У праваслаўных хрысціян: цалавацца тры разы, віншуючы са святам Вялікадня.

|| зак. пахрыстосавацца, ✂.

хрысцільны, ✂.

Які мае адносіны да абраду хрышчэння.

• Хрысцільная кашуля.

хрысціны, ✂.

Хрысціянскі абрад хрышчэння, а таксама пачастунак пасля гэтага абраду.

|| прым. хрысцінны, ✂.

хрысціцца, ✂; незак.

1. Абрадам хрышчэння прыняць (прымаць) хрысціянскую веру.

2. Рабіць малітвенны жэст крыжа.

|| зак. ахрысціцца, ✂, пахрысціцца, ✂ і перахрысціцца, ✂.