Verbum

хрушч, ✂, м.

Жук сямейства пласцініставусых; майскі жук.

хрушчы, ✂, м.

Сухое рассыпчатае пячэнне з вельмі тонкіх палосак цеста, пракіпячоных у масле ці алеі.

• Х. пасыпаюць цукровай пудрай.

хрыбет, ✂, м.

1. Пазваночнік чалавека або жывёлы.

2. Спіна (разм.).

   • Гнуць х. на каго-н.

3. Верхні край чаго-н.

   • Х. хвалі.

4. Рад гор, якія працягнуліся ў адным кірунку; горны ланцуг.

   • Горны х.

|| прым. хрыбтовы, ✂ і хрыбетны, ✂.

хрыбетнік, ✂, м. (разм.).

Пазваночнік.

хрызаліт, ✂, м.

Празрысты, каштоўны камень залаціста-зялёнага колеру.

|| прым. хрызалітавы, ✂.

хрызантэма, ✂, ж.

Дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з пышнымі махровымі кветкамі рознага колеру.

|| прым. хрызантэмны, ✂.

хрып, ✂, м.

Хрыплы гук, хрыпенне.

хрыпаваты, ✂.

Злёгку хрыплы.

• Х. голас.

|| наз. хрыпаватасць, ✂.

хрыпата, ✂, ж.

Наяўнасць хрыпу ў голасе.

хрыпаты, ✂.

Пра гукі, глухаваты, сіплы, нячысты па тону; хрыплы.