Verbum

худзець, ✂; незак.

Рабіцца худым, худзейшым.

• Здавалася, што ён з кожным днём усё больш худзее.

|| зак. пахудзець, ✂.

|| наз. пахудзенне, ✂.

худзізна, ✂, ж.

1. Знешні выгляд худога 1 чалавека.

   • У вочы кінулася яго незвычайная х.

2. Пра худога чалавека або жывёлу (разм.).

худнець, ✂; незак.

Тое, што і худзець.

|| зак. схуднець, ✂.

|| наз. схудненне, ✂.

худоба, ✂, ж., зб. (разм.).

Свойская жывёла.

• Чым жа будзем карміць худобу?

худобіна, ✂, ж. (разм.).

Пра адну буйную свойскую жывёлу.

худы​¹ ✂ прым.

З тонкім, хударлявым целам.

• Х. чалавек.
• Худыя рукі.

|| памянш. худзенькі, ✂.

худы​², ✂ (разм.).

1. Дрэнны.

   • Худая зямля.

2. Дзіравы, стары.

   • Х. мяшок.

|| памянш. худзенькі, ✂.

хукаць, ✂; незак.

Выпускаць ротам струмень паветра, каб сагрэць, прыцішыць боль і пад.

• Х. на рукі.

|| аднакр. хукнуць, ✂.

|| зак. пахукаць, ✂.

|| наз. хуканне, ✂.

хуліган, ✂, м. (пагард.).

Той, хто груба парушае грамадскі парадак, займаецца хуліганствам.

|| ж. хуліганка, ✂.

|| прым. хуліганскі, ✂.

хуліганісты, ✂ (разм.).

1. Схільны да хуліганства.

   • Х. хлопец.

2. Такі, як у хулігана.

   • Хуліганістыя манеры.