Verbum

халаміда, ✂, ж. (разм.).

Тое, што і хламіда.

халасты​¹ ✂ прым.

1. Нежанаты.

   • Х. мужчына.

2. Уласцівы нежанатаму чалавеку.

   • Халастое жыццё.

3. Які складаецца з халасцякоў.

   • Халастая кампанія.

халасты​² ✂ прым.

1. Не звязаны з выкананнем карыснай работы, не рабочы.

   • Матор працаваў на халастых абаротах.
   • Змагацца з халастым прабегам машын.

2. Не здольны паразіць цэль; не баявы.

   • Х. выстрал.
   • Х. патрон.

халасцяк, ✂, м.

Нежанаты мужчына.

• Стары х.

|| прым. халасцяцкі, ✂.

халасцячка, ✂, ж. (разм.).

Незамужняя жанчына (звычайна пра немаладую).

халат, ✂, м.

1. Верхняе хатняе або рабочае адзенне, якое захінаецца або зашпіляецца.

   • Рабочы х.

2. Верхняе адзенне ў некаторых азіяцкіх народаў, полы якога захінаюцца адна за другую.

|| памянш. халацік, ✂.

|| прым. халатны, ✂.

• Халатная тканіна.

халатны, ✂.

Нядобрасумленны, нядбайны.

• Халатныя адносіны да выканання сваіх абавязкаў.

|| наз. халатнасць, ✂.

халва, ✂, ж.

Салодкі кандытарскі выраб у выглядзе спрасаванай масы з расцёртага сланечніку, арэхаў і пад.

|| прым. халвовы, ✂.

• Халвовая маса.

халепа, ✂, ж. (разм.).

Надвор’е са снегам і дажджом; хлюпота.

|| прым. халепны, ✂.

халера, ✂, ж.

1. Востразаразная кішэчная хвароба, якая суправаджаецца рвотай, паносам, агульным парушэннем дзейнасці арганізма.

2. Ужываецца як лаянкавае слова (разм. груб.).

   • Х. яго ведае.

|| прым. халерны, ✂.

• Халерная эпідэмія.