Verbum

бада́цца, ✂; незак.

1. Мець звычку бадаць, быць бадлівым.

   • Асцярожна, гэта карова бадаецца.

2. Бадаць каго-н. або адзін аднаго.

   • На лузе бадаліся бычкі.

◊

• Бадай ці не... — падобна на тое, што.

• Бадай што —

  1. (пабочн. сл.) — магчыма што, відаць што.

     • Б. што, я з вамі згодзен;

  2. амаль, амаль што.

     • Мы ўжо праехалі б. што паўдарогі.

бада́ць, ✂; незак.

Біць ілбом, калоць рагамі.

|| зак. забадаць, ✂.

|| аднакр. бадануць, ✂ і баднуць, ✂.

бадзёры, ✂.

Поўны сіл, здароўя, энергіі.

• Б. хлопец.

|| наз. бадзёрасць, ✂.

бадзя́га​¹, ✂, ж.

Прэснаводная губка, якая ў высушаным стане выкарыстоўваецца ў медыцыне для лячэння рэўматызму.

• Націрацца бадзягай.

бадзя́га​², ✂, м.; ✂, ж..

Бяздомны, без пэўнага занятку чалавек, які ўвесь час блукае, бадзяецца дзе-н.

• Хадзіць бадзягай па свеце.

|| прым. бадзяжніцкі, ✂ і бадзяжны, ✂.

• Бадзяжніцкае жыццё.
• Бадзяжны люд.

бадзя́жніцтва, ✂, н.

Характар жыцця бадзягі .

бадзя́к, ✂, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з калючкамі на лісці і пурпуровымі кветкамі.

|| прым. бадзяковы, ✂.

бадзя́цца, ✂; незак.

1. Весці бадзяжніцкае, без пэўнага занятку і прыстанішча жыццё.

   • Б. па свеце.

2. Марна траціць час, сланяючыся без справы.

   • Б. па вуліцы.

|| наз. бадзянне, ✂.

бадлі́вы, ✂.

Які мае звычку бадацца.

• Бадлівая карова.
• Бадлівай карове бог рог не дае (прыказка).

|| наз. бадлівасць, ✂.

бадмінтані́ст, ✂, м.

Ігрок у бадмінтон.

|| ж. бадмінтаністка, ✂.

|| прым. бадмінтанісцкі, ✂.