Verbum

багаце́ць, ✂; незак.

Станавіцца багатым;

• Багацее наш край.

|| зак. разбагацець, ✂.

бага́цце, ✂, н.

1. гл. багаты.

2. Мноства матэрыяльных каштоўнасцей, грошай.

3. Сукупнасць прыродных рэсурсаў.

   • Прыродныя багацці.

4. Разнастайныя ўнутраныя якасці каго-н.

   • Духоўныя багацці людзей.

бага́ч, ✂, м.

Чалавек, які валодае вялікім багаццем; багацей.

|| ж. багачка, ✂ і багацейка, ✂.

|| м. багацей, ✂.

баге́ма, ✂, ж., зб.

Матэрыяльна незабяспечаныя прадстаўнікі інтэлігенцыі (мастакі, артысты, музыканты і пад.), а таксама іх бестурботны, легкадумны лад жыцця.

|| прым. багемны, ✂.

баге́т, ✂, м.

Разьбяная або пафарбаваная планка, з якой робяць рамы, карнізы.

• Рамы з багету.

|| прым. багетавы, ✂ і багетны, ✂.

• Багетавая рама.
• Багетная вытворчасць.

багі́ня, ✂, ж.

1. У антычнай міфалогіі і некаторых усходніх рэлігіях: бажаство жаночага полу.

   • Багіня Ісіда.

2. перан. Пра жанчыну незвычайнай прыгажосці і грацыі.

   • Не жанчына, а б.

ба́гна, ✂, ж.

1. Топкае балота, дрыгва.

   • Праваліцца ў багну.

2. перан. Усё, што засмоктвае і цягне чалавека да адсталасці і коснасці.

   • Б. мяшчанства.

|| прым. багнавы, ✂.

багні́сты, ✂.

Балоцісты, вязкі.

• Багністае месца.

|| наз. багністасць, ✂.

багу́н, ✂, м.

Вечназялёны балотны зараснік з рэзкім дурманным пахам.

• Цвіце б.

|| прым. багуновы, ✂.

• Б. пах.

бада́й, (разм.).

1. часц. Ужыв. для выказвання нядобрых пажаданняў, праклёнаў.

   • А б. ты прапаў!

2. пабочн. сл. Выказвае дапушчэнне якой-н. магчымасці, схільнасць згадзіцца з чым-н.

   • Па багацці ўбораў няма, б., прыгажэйшай пары года, як восень.

3. прысл. Амаль.

   • Тут некалі корчмы стаялі б. праз кожныя дзесяць кіламетраў.