бага́ч, ​, м.

Чалавек, які валодае вялікім багаццем; багацей.

|| ж. багачка, ✂ і багацейка, ✂.

|| м. багацей, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)