багу́н, , м.

Вечназялёны балотны зараснік з рэзкім дурманным пахам.

  • Цвіце б.

|| прым. багуновы, .

  • Б. пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)