Verbum

бага́жнік, ✂, м.

Прыстасаванне ў веласіпедзе, матацыкле, аўтамабілі для перавозкі невялікай паклажы.

• Адчыніць б.

багамо́л, ✂, м.

1. Чалавек, адданы малітвам, богаслужэнням.

2. Прадстаўнік атрада драпежных насякомых паўднёвых краін (назва дадзена па знешняму выгляду, які нагадвае позу чалавека ў час малення).

|| ж. багамолка, ✂.

багамо́лец, ✂, м. (уст.).

Чалавек, які ходзіць на багамолле.

|| ж. багамолка, ✂.

|| прым. багамольны, ✂.

багамо́лле, ✂, н. (уст.).

Пакланенне царкоўным рэліквіям, святыням.

багара́, ✂, ж.

У Сярэдняй Азіі: землі без штучнага арашэння, а таксама пасевы на іх.

|| прым. багарны, ✂.

• Багарнае земляробства.

Багародзіца, ✂, ж.

У хрысціянскай рэлігіі: матка боская, маці Хрыста.

багасло́ў, ✂, м.

1. Спецыяліст у галіне багаслоўя.

2. Навучэнец старэйшых класаў духоўнай семінарыі.

багасло́ўе, ✂, н.

Царкоўнае вучэнне пра бога і догматы рэлігіі.

|| прым. багаслоўскі, ✂.

• Багаслоўскія кнігі.

бага́ты, ✂.

1. Які валодае вялікай маёмасцю, грашовымі сродкамі.

   • Б. калгас.
   • Б. беднага не разумее (у знач. наз.).

2. Які вызначаецца вялікай колькасцю чаго-н., мноствам даброт.

   • Б. ўлоў.
   • Б. край.

3. Які дорага каштуе, вызначаецца раскошай.

   • Б. касцюм.

4. перан. Які змяшчае ў сабе многа ўнутраных якасцей.

   • Багатая натура.

|| наз. багацце, ✂.

багаты́р, ✂, м.

1. Той, хто мае многа грошай, валодае вялікай маёмасцю.

2. Былінны герой, казачны асілак, волат, воін.

3. перан. Чалавек вялікай адвагі і сілы.

   • Беларускія багатыры.

|| прым. багатырскі, ✂.