бадлі́вы, ✂.

Які мае звычку бадацца.

  • Бадлівая карова.
  • Бадлівай карове бог рог не дае (прыказка).

|| наз. бадлівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)