бадзя́га1, , ж.

Прэснаводная губка, якая ў высушаным стане выкарыстоўваецца ў медыцыне для лячэння рэўматызму.

  • Націрацца бадзягай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)