Verbum

уніклівы, ✂.

1. Які пазбягае прама і адкрыта выказваць свае думкі, не прамы, пазбаўлены шчырасці.

   • У. адказ.

2. Які глыбока ўнікае ў сутнасць справы; праніклівы.

   • У. чалавек.
   • Уніклівая думка чалавека.

|| наз. уніклівасць, ✂.

унікнуць, ✂; зак.

1. Пазбегнуць, ухіліцца ад чаго-н.

   • У. аварыі.
   • У. лаянкі.

2. Не пажадаць сустрэцца з кім-, чым-н.

   • У. сустрэчы.

3. у што. Удумацца, пастарацца зразумець сутнасць чаго-н.

   • У. у змест прачытанага.

|| незак. унікаць, ✂.

унікум, ✂, м. (кніжн.).

Непаўторны, адзіны ў сваім родзе прадмет (перан. таксама пра чалавека).

унісон, ✂, м. (спец.).

Сугучча з двух ці некалькіх гукаў аднолькавай вышыні (якія ўтвараюцца рознымі галасамі або інструментамі).

• Спяваць ва ў.
• Дзейнічаць ва ў. з кім-н. (перан. зладжана, узгоднена).

унітаз, ✂, м.

Ракавіна ў прыбіральнях для сцёку калу, мачы.

|| прым. унітазны, ✂.

унітарны, ✂:

• унітарная дзяржава — форма дзяржаўнага ўладкавання, пры якой тэрыторыя дзяржавы, у адрозненне ад федэрацыі, не мае ў сваім складзе федэратыўных адзінак (штатаў, зямель), а падраздзяляецца на адміністрацыйна-тэрытарыяльныя адзінкі (раёны, вобласці і г.д.).

• Рэспубліка Беларусь — унітарная дзяржава.

уніфарміст, ✂, м.

Работнік уніформы (у 2 знач.).

|| прым. уніфармісцкі, ✂.

уніфікаваць, ✂; зак. і незак. (кніжн.).

Прывесці (-водзіць) да аднолькавасці, аднастайнасці.

• У. грашовую сістэму.

|| наз. уніфікацыя, ✂.

уніформа, ✂, ж.

1. Форменнае адзенне.

2. зб. У цырку: адзеты ў спецыяльныя аднолькавыя касцюмы падсобны персанал, які абслугоўвае арэну.

унічыю, прысл.

Без выйгрышу і пройгрышу (пра зыход гульні або спаборніцтваў).

• Шахматная партыя закончылася ў.