уніклівы, ✂.

  1. Які пазбягае прама і адкрыта выказваць свае думкі, не прамы, пазбаўлены шчырасці.

    • У. адказ.

  2. Які глыбока ўнікае ў сутнасць справы; праніклівы.

    • У. чалавек.
    • Уніклівая думка чалавека.

|| наз. уніклівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)