Verbum

ваяўні́чы, ✂.

1. Схільны да вайны, храбры.

   • Ваяўнічыя плямёны.

2. Уласцівы воіну, мужны, адважны, баявы (таксама іран.).

   • В. выгляд.
   • В. характар.
   • Ваяўнічыя планы (агрэсіўныя).

|| наз. ваяўнічасць, ✂.

вегетарыя́нец, ✂, м.

Чалавек, які спажывае толькі малочную і раслінную ежу.

|| ж. вегетарыянка, ✂.

вегетарыя́нства, ✂, н.

Сістэма харчавання, якая дазваляе ўжываць толькі раслінныя і малочныя прадукты.

|| прым. вегетарыянскі, ✂.

• В. стол.

вегетаты́ўны, ✂, (спец.).

Які служыць для жыўлення, росту жывёльных і раслінных арганізмаў.

вегета́цыя, ✂, ж. (спец.).

Рост і развіццё раслін.

|| прым. вегетацыйны, ✂.

• В. перыяд.

ве́дама:

• давесці да ведама — паведаміць, перадаць; прымаць да ведама — даведаўшыся пра што-н., улічваць, пагаджацца.

ве́дамасны, ✂.

1. гл. ведамства.

2. Абмежаваны вузкімі інтарэсамі толькі свайго ведамства.

   • В. падыход да справы.

|| наз. ведамаснасць, ✂.

ве́дамасць, ✂, ж.

1. Спіс, зводка якіх-н. фактычных даных.

   • Разліковая в.

2. мн. Назва некаторых перыядычных выданняў.

   • Ведамасці Нацыянальнага Схода Рэспублікі Беларусь.

ве́дамства, ✂, н.

Установа або сукупнасць устаноў, што абслугоўваюць якую-н. вобласць дзяржаўнага кіравання.

• Ваеннае в.
• Таможнае в.

|| прым. ведамасны, ✂.

ве́данне, ✂, н.

1. Знаёмства з чым-н., валоданне чым-н.

   • В. жыцця.
   • З веданнем справы.
   • В. замежнай мовы.

2. Падпарадкаванне, распараджэнне, кіраванне (кніжн.).

   • Інстытут знаходзіцца ў веданні міністэрства.