Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

разасяродзіць, ; зак.

Размеркаваць невялікімі часткамі на вялікай прасторы.

  • Р. войска.
  • Р. аб’екты.

|| незак. разасяроджваць, .

разахвоціцца, ; зак. (разм.).

  1. Адчуць жаданне, ахвоту да чаго-н.

  2. Страціць жаданне, ахвоту да чаго-н.

    • Нешта ён разахвоціўся, не пайшоў па грыбы.

|| незак. разахвочвацца, .

разахвоціць, ; зак. (разм.).

  1. Абудзіць у кім-н. жаданне, ахвоту рабіць што-н.

  2. Прымусіць страціць жаданне, ахвоту рабіць што-н.

    • Р. ісці ў кіно.

|| незак. разахвочваць, .

разахкацца, ; зак. (разм.).

Здзівіўшыся або засмуціўшыся, пачаць ахкаць.

разачхацца, ; зак. (разм.).

Пачаць многа і доўга чхаць.

разбавіць, ; зак.

Дадаўшы чаго-н., зрабіць менш моцным, больш вадкім.

  • Р. спірт вадой.

|| незак. разбаўляць, .

|| наз. разбаўка, .

разбагацелы, .

Які разбагацеў.

  • Р. купец.

разбазарыць, ; зак. (разм. неадабр.).

Распрадаць, раздаць, растраціць.

  • Р. маёмасць.

|| незак. разбазарваць, .

разбазыраць, ; зак. (абл.).

Разленавацца, зрабіцца распусным.

разбалабоніць, ; зак. (разм.).

Разнесці чуткі, пагалоскі, раззваніць, разбалбатаць.

  • Р. на ўвесь свет ліха ведае што.

|| незак. разбалабоньваць, .