разахвоціцца, ; зак. (разм.).

  1. Адчуць жаданне, ахвоту да чаго-н.

  2. Страціць жаданне, ахвоту да чаго-н.

    • Нешта ён разахвоціўся, не пайшоў па грыбы.

|| незак. разахвочвацца, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)