Verbum

няўважлівы, ✂.

1. Рассеяны, без дастатковай увагі.

   • Н. слухач.

2. Які не праяўляе ўвагі да каго-, чаго-н.; няветлівы.

   • Н. да сям’і.

3. Такі, што не можа быць прыняты да ўвагі.

   • Няўважлівыя прычыны.

|| наз. няўважлівасць, ✂.

няўважны, ✂ (разм.).

Тое, што і няўважлівы.

|| наз. няўважнасць, ✂.

няўвязка, ✂, ж.

Адсутнасць узгодненасці, непаразуменне.

• Н. ў рабоце.

няўдаліца, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

Такі, які за што ні бярэцца, робіць няўдала; няўмелы, няўклюдны чалавек.

няўдача, ✂, ж.

Адсутнасць удачы, поспеху.

• Пацярпець няўдачу.

няўдачлівы, ✂.

Такі, якому не шанцуе, у якога ва ўсім няўдачы.

|| наз. няўдачлівасць, ✂.

няўдачнік, ✂, м.

Няўдачлівы чалавек.

|| ж. няўдачніца, ✂.

няўдачны, ✂.

1. Не такі, які павінен быць, якога чакалі, які суправаджаецца няўдачай.

   • Няўдачная паездка.

2. Нездавальняючы, кепскі.

   • Н. фотаздымак.

|| наз. няўдачнасць, ✂.

няўдзячны, ✂.

1. Які не праяўляе ўдзячнасці за зробленыя паслугі.

   • Нельга быць няўдзячным.

2. Які не апраўдвае патрачаных намаганняў, надзей.

   • Няўдзячная работа.

|| наз. няўдзячнасць, ✂.

◊

• Чорная няўдзячнасць — зло замест удзячнасці за зробленыя паслугі.

няўдобіца, ✂, ж. (разм.).

Зямля, малапрыгодная для пасеваў сельскагаспадарчых культур.