Verbum

нязменны, ✂.

1. Такі, які не змяняецца, не можа быць зменены; пастаянны.

   • Нязменныя прынцыпы.

2. Заўсёдны, звычайны для каго-, чаго-н.; заўсёды аднолькавы.

   • Н. капялюш.

3. Такі, якога не зменьваюць.

   • Н. старшыня.

4. У граматыцы: часціны мовы, якія не маюць форм скланення і спражэння.

|| наз. нязменнасць, ✂.

нязмерны, ✂.

1. Вельмі вялікі, які не паддаецца вымярэнню; неабдымны.

   • Нязмерная прастора.

2. перан. Незвычайна глыбокі, моцны (пра пачуцці).

   • Нязмернае гора.

|| наз. нязмернасць, ✂.

нязнайка, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

Пра чалавека, які мала ведае або нічога не ведае.

нязнаны, ✂ (разм.).

1. Не бачаны раней, невядомы; нявывучаны.

   • Н. край.
   • Вывучыць нязнанае (наз.).

2. Такі, якога не давялося перажыць, зведаць; нязведаны.

   • Нязнанае пачуццё.

|| наз. нязнанасць, ✂.

нязначны, ✂.

1. Невялікі па колькасці, велічыні, сіле.

   • Нязначная сума грошай.

2. Які не мае істотнага значэння, малаважны.

   • Нязначныя змены.

|| наз. нязначнасць, ✂.

нязносны, ✂.

Такі, што перавышае цярпенне, які пераносіцца з цяжкасцю.

• Н. боль.
• Нязносныя пакуты.

|| наз. нязноснасць, ✂.

нязручны, ✂.

1. Пазбаўлены зручнасці ў карыстанні; дрэнна прыстасаваны для чаго-н.

   • Нязручнае месца.
   • Вузкі н. праход.

2. Які не садзейнічае поспеху, непрыдатны для дасягнення жаданых вынікаў.

   • Н. момант.

3. Няёмкі ў якіх-н. адносінах, які абцяжарвае працу (пра інструмент, работу і пад.).

   • Н. гэблік.

|| наз. нязручнасць, ✂.

няйначай і няйнакш, прысл.

1. Напэўна, менавіта.

   • Н. сёння павінен прыехаць сын.

2. у знач. пабочн. Хутчэй за ўсё, відавочна.

   • Н., пастушкі спалілі стажок сена.

няладны, ✂ (разм.).

Дрэнны, нядобры, не такі, як трэба.

• Няладная пагода.
• У сям’і тварылася няладнае (наз.).

няласка, ✂, ж.

Непрыхільнасць, нядобразычлівасць да каго-н.

• Быць у няласцы ў каго-н.