Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

акіслі́ць, ; зак. (спец.).

Выклікаць акісленне.

|| незак. акісляць, .

|| прым. акісляльны, .

акісля́льнік, , м. (спец.).

Рэчыва, здольнае выклікаць акісленне.

акія́н, , м.

Усё воднае покрыва Зямлі або яго частка паміж мацерыкамі.

  • Паўночны Ледавіты а.
  • Паветраны а. (перан., пра атмасферу, паветраную прастору).

|| прым. акіянскі, і акіянічны, .

  • Акіянскі флот.
  • Акіянічнае рыбалоўства.

акіянагра́фія, , ж.

Раздзел акіяналогіі, які вывучае форму, памеры і глыбіню акіянаў і мораў, характар іх берагоў, будову дна і пад.

|| прым. акіянаграфічны, .

акіянало́гія, , ж.

Сукупнасць навук аб фізічных, хімічных, геалагічных і біялагічных працэсах у Сусветным акіяне.

|| прым. акіяналагічны, .

акіяна́рыум, і акіяна́рый, , м. (спец.).

Басейн з марской вадой ці спецыяльна адведзены прыбрэжны ўчастак мора для ўтрымлівання, развядзення, вывучэння і дэманстрацыі марскіх жывёл і рыб.

|| прым. акіянарыумны, .

акіяна́ўт, , м.

Даследчык акіянскіх глыбіняў.

акіяно́лаг, , м.

Спецыяліст па акіяналогіі.

акла́д1, , м.

Размер заработнай платы.

  • Павысіць а.

акла́д2, , м.

Металічнае пакрыццё паверхні абразоў.

  • Залаты а.

|| прым. акладны, .