Verbum

аквамары́н, ✂, м.

Каштоўны камень зеленавата-блакітнага колеру.

|| прым. аквамарынавы, ✂.

аквана́ўт, ✂, м.

Даследчык мора, які робіць нагляданні пад вадой.

|| ж. акванаўтка, ✂.

аква́рыум, ✂, м.

1. Штучны вадаём або шкляная пасудзіна з вадой для трымання рыб, водных жывёлін і раслін.

2. перан. Памяшканне з празрыстымі сценамі (разм.).

|| прым. акварыумны, ✂.

• Акварыумнае рыбаводства.

акварэлі́ст, ✂, м.

Мастак, які піша акварэллю.

|| ж. акварэлістка, ✂.

акварэ́ль, ✂, ж.

1. Клеявыя фарбы, якія разбаўляюцца вадой.

   • Пісаць акварэллю.

2. Карціны або малюнак, напісаныя такімі фарбамі.

   • Выстаўка акварэлей.

|| прым. акварэльны, ✂.

• А. жывапіс.
• А. партрэт.

аквато́рыя, ✂, ж. (спец.).

Паверхня вадаёма, водны ўчастак.

• А. порта.

акведу́к, ✂, м.

Маставое збудаванне з каналам або трубаправодам для падачы вады цераз роў, цясніну і пад.

акі́нуць, ✂; зак.

Кінуць, пакінуць без увагі, догляду.

• А. гаспадарку.

◊

• Акінуць вокам (вачыма, позіркам) каго-што (разм.) — агледзець.

• Як вокам акінуць, не акінуць вокам (разм.) — пра мноства каго-, чаго-н., вялікую прастору і пад.

|| незак. акідаць, ✂ і акідваць, ✂.

акісле́нне, ✂, н. (спец.).

Хімічная рэакцыя злучэння якога-н. рэчыва з кіслародам.

|| прым. акісляльны, ✂.

акіслі́цца, ✂; зак. (спец.).

Падвергнуцца акісленню.

|| незак. акісляцца, ✂.