Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

акамяне́ласць, , ж.

  1. гл. акамянелы.

  2. Акамянелая жывёліна.

    • Адкапаць а.

акамяне́лы, .

  1. Які пераўтварыўся ў камень.

    • А. ствол дрэва.
  2. перан. Нерухомы, безжыццёвы, змярцвелы.

    • А. позірк.
    • А. твар.

|| наз. акамянеласць, .

аканапа́ціць, ; зак.

Пазатыкаць, пазабіваць пазы, шчыліны мохам, пакуллем і пад.

  • А. хату.
  • А. вокны.

|| незак. аканапачваць, .

акані́ца, , ж.

Дашчаная ці жалезная створка для прыкрыцця знадворку акна.

  • Зачыніць аканіцы.

|| прым. аканічны, .

  • А. кручок.

акано́м, , м. (уст.).

Кіраўнік гаспадаркі ў панскім маёнтку.

|| ж. аканомка, .

|| прым. аканомскі, .

аканто́ўка, , ж.

  1. гл. кантаваць.

  2. Палоска, якой акантаваны малюнак, табліца і пад., кант (у 2 знач.).

акапа́цца, ; зак.

  1. Выкапаць і заняць акоп (акопы).

    • Салдаты акапаліся.
  2. перан. Знайсці сабе зручны, спакойны прытулак (разм.).

|| незак. акопвацца, .

акапа́ць, ; зак.

Тое, што і абкапаць.

  • А. маладыя дрэвы.

|| незак. акопваць, .

|| наз. акопванне, .

акардэані́ст, , м.

Музыкант, які іграе на акардэоне.

|| ж. акардэаністка, .

акардэо́н, , м.

Род баяна з фартэпіяннай клавіятурай для правай рукі.

|| прым. акардэонны, .