Verbum

акраба́тыка, ✂, ж.

Цыркавая гімнастыка, а таксама від спартыўнай гімнастыкі.

|| прым. акрабатычны, ✂.

акра́вак, ✂, м.

Абрэзак, кавалак лыка, скуры і пад.

• Рукавіцы з акраўкаў аўчыны.

|| прым. акраўкавы, ✂.

акраве́рш, ✂, м.

Верш, у якім пачатковыя літары радкоў складаюць якое-н. слова або фразу.

акра́ек, ✂, м. (абл.).

1. Край чаго-н.

   • А. тканіны.
   • А. хмары.

2. Тое, што і акравак.

   • Палавік з акрайкаў.

|| прым. акрайкавы, ✂.

акра́ец, ✂, м.

Кавалак хлеба, адрэзаны ад непачатага краю.

• Мець свой а. хлеба.

|| памянш. акрайчык, ✂.

акрамя́, прыназ.

1. За выключэннем, не лічачы каго-, што-н. і апрача.

   • На рэчцы, а. жанчын, нікога не было.

2. У дадатак да каго-, чаго-н.

   • А. дарослых у зале было многа дзяцей.

◊

• Акрамя таго, у знач. пабочн. — да таго ж.

• Акрамя таго, нам трэба было наведаць хворага.

акрапля́ць, ✂; незак.

Тое, што і крапіць.

акра́са, ✂, ж. (разм.).

1. Аздоба, упрыгожанне.

   • Слова — а. мастацкага твора.

2. Скорам, тлушч, якімі запраўляюць страву; закраска.

   • Заправіць страву акрасай.

акра́сіць, ✂; зак.

1. Тое, што і закрасіць.

   • А. боршч смятанай.

2. Зрабіць весялейшым, больш цікавым (жыццё, існаванне і пад.).

   • Чым-небудзь а. жыццё.

|| незак. акрашваць, ✂.

акро́паль, ✂, м.

У старагрэчаскіх гарадах: цэнтральная ўмацаваная частка, звычайна на ўзгорку.

• Афінскі а.