Verbum

акру́га, ✂, ж.

1. Адміністрацыйна-палітычнае, гаспадарчае, вайсковае і пад. падраздзяленне дзяржаўнай тэрыторыі.

   • Нацыянальная а.
   • Выбарчая а.
   • Тэрытарыяльная а.

2. Тое, што і наваколле (у 2 знач.).

   • Вядомы на ўсю акругу.

|| прым. акруговы, ✂.

акру́гласць, ✂, ж.

1. гл. акруглы.

2. Што-н. акруглае; выпукласць.

   • А. плячэй.

акругле́лы, ✂.

Які стаў круглым.

• А. твар.

акруглі́цца, ✂; зак.

1. Стаць круглым, акруглым.

   • Ён акругліўся, папаўнеў.

2. Выразіцца ў круглых лічбах.

   • Рахунак акругліўся.

3. Дасягнуць значнага памеру (разм.).

   • Капітал акругліўся.

|| незак. акругляцца, ✂.

акруглі́ць, ✂; зак.

1. Зрабіць круглым, акруглым.

   • А. губы.

2. Выразіць у круглых лічбах.

   • А. суму.
   • Акругленыя лічбы.

|| незак. акругляць, ✂.

|| наз. акругленне, ✂.

акру́глы, ✂.

Які мае круглую форму.

• А. твар.

|| наз. акругласць, ✂.

акру́жнасць, ✂, ж.

1. У матэматыцы: замкнёная крывая, усе пункты якой роўна аддалены ад цэнтра.

2. Лінія вымярэння акруглых паверхняў і прадметаў.

   • А. шара.

акружны́, ✂.

Які размешчаны вакол чаго-н. і абходны, кружны.

• Акружная дарога.

акружы́ць, ✂; зак.

1. Размясціцца, стаць вакол каго-, чаго-н., утварыўшы круг або замкнёную лінію.

   • А. армію непрыяцеля.
   • А. участак прысадамі.

2. перан., каго (што) чым. Стварыць вакол каго-н. якія-н. умовы, устанавіць тыя ці іншыя адносіны.

   • А. бацькоў увагай і клопатамі.
   • З. каго (што) кім.
   • Наблізіць да каго-н. якіх-н. асоб, стварыўшы з іх групу блізкіх людзей.
   • А. сябе аднадумцамі.

|| незак. акружаць, ✂.

|| наз. акружэнне, ✂.

акру́тны, ✂.

1. Свавольны, жорсткі.

   • А. чалавек.
   • А. характар.

2. Безвыходны, цяжкі.

   • Трапіць у акрутнае становішча.

|| наз. акрутнасць, ✂.