Verbum

німб, ✂, м.

Сімвал святасці—ззянне ў выглядзе круга вакол галавы (на іконах, карцінах рэлігійнага зместу).

|| прым. німбавы, ✂.

німфа, ✂, ж.

У грэчаскай міфалогіі: бажаство ў выглядзе жанчыны, якое ўвасабляе розныя сілы прыроды.

• Лясная н.
• Марская н.

ніпель, ✂, м. (спец.).

Металічная злучальная трубка з разьбой на канцах.

|| прым. ніпельны, ✂.

нірвана, ✂, ж.

Паводле вучэння будыстаў: стан спакою і шчасця, які дасягаецца адмаўленнем ад усіх жыццёвых клопатаў і імкненняў.

• Апусціцца ў нірвану (перан. паглыбіцца ў стан спакою).

ніт​¹, ✂, м.

Металічны стрыжань, які мае на адным канцы галоўку, а на другім — разьбу, на якую накручваецца гайка; болт.

|| прым. нітавы, ✂.

ніт​², ✂, м.

1. Злучэнне ніцяных петляў у ткацкім станку для падымання нітак асновы.

   • Укідаць аснову ў ніты.

2. Спосаб ткання, ад якога залежыць від перапляцення ніцей у тканіне.

   • Абрус у шаснаццаць нітоў.

нітавацца, ✂; незак.

Злучацца нітамі.

|| зак. знітавацца, ✂.

нітаваць, ✂; незак.

1. Злучаць, змацоўваць нітамі.

2. перан. Злучаць, звязваць.

   • Нітуе вясна сілы.

|| зак. знітаваць, ✂.

|| наз. нітаванне, ✂.

нітка, ✂, ж.

1. Тонка ссуканая пража.

   • Шаўковыя ніткі.
   • Шыта белымі ніткамі (перан. няўмела, няўдала схавана што-н.).
   • Да апошняй ніткі абабраць (усё, поўнасцю).
   • Прамокнуць да ніткі (зусім).

2. Нізка (пацерак, караляў і пад.).

3. перан. Аб чым-н. пабудаваным, што выцягнулася ў выглядзе простай лініі.

   • Н. нафтаправода.

4. перан. Тое, што злучае, служыць для сувязі.

|| памянш. нітачка, ✂.

• Па нітачцы бегаць (перан. быць паслухмяным, дысцыплінаваным).

|| прым. нітачны, ✂.

ніткападобны, ✂.

Які падобны на нітку, нагадвае нітку.

• Ніткападобныя чэрві.

|| наз. ніткападобнасць, ✂.