Verbum

нібы, часц. і злуч. уступальны.

1. злуч. уступальны. параўнальны. Ужыв. у параўнальных зваротах і сказах; па значэнню адпавядае злучніку «як».

   • Гул нарастаў, н. пры абвале.

2. злуч. уступальны. тлумачальны. Выражае адценне недаверу да выказанага.

   • Так дакладна расказвае, н. сам бачыў.

3. часц. Выражае ўпэўненасць у адваротным, адмаўляючы магчымасць сумнення.

   • Н. я не клапацілася аб дзецях! (запэўніванне ў тым, што клапацілася).

нібыта, часц. і злуч. уступальны.

Тое, што і нібы.

ніва, ✂, ж.

1. Апрацаванае пад сяўбу або засеянае поле.

   • Калгасная н.

2. перан. Галіна дзейнасці.

   • Працуе на высакароднай ніве асветы.

нівелір, ✂, м.

Геадэзічны прыбор для нівеліравання.

нівеліравацца, ✂; зак. і незак.

Згладзіцца (згладжвацца), страціўшы свае асаблівасці.

• Пад уплывам літаратурнай мовы нівеліруюцца дыялектныя асаблівасці.

|| наз. нівеліраванне, ✂ і нівеліроўка, ✂.

нівеліраваць, ✂; зак. і незак.

1. Вызначыць (вызначаць) спецыяльнымі прыборамі вышыню пунктаў зямной паверхні над узроўнем мора або адносна якой-н. пэўнай вышыні (спец.).

2. перан. Ураўноўваючы, згладзіць (згладжваць), знішчыць (-чаць) адрозненні паміж кім-, чым-н. (кніжн.).

   • Н. асаблівасці.

|| наз. нівеліраванне, ✂ і нівеліроўка, ✂.

нівеліроўшчык, ✂, м.

Спецыяліст па нівеліраванню (у 1 знач.).

|| ж. нівеліроўшчыца, ✂.

нігілізм, ✂, м. (кніжн.).

Поўнае адмаўленне ўсяго агульнапрызнанага, поўны скептыцызм.

|| прым. нігілістычны, ✂.

• Нігілістычныя погляды.

нігіліст, ✂, м.

1. Чалавек, які адмаўляе ўсё агульнапрызнанае.

2. Прадстаўнік рускай разначыннай інтэлігенцыі 60-х гадоў 19 ст., якая адмоўна адносілася да традыцый дваранства і прыгонніцтва.

|| ж. нігілістка, ✂.

|| прым. нігілісцкі, ✂.

нідзе, прысл.

Ні ў якім месцы.

• Н. яго не сустракаў.