Verbum

рэактывы, ✂, м. (спец.).

Рэчывы, якія прымяняюцца для ажыццяўлення хімічнай рэакцыі.

• Хімічныя р.

|| прым. рэактыўны, ✂.

рэактыўны, ✂, (спец.).

1. гл. рэактывы.

2. Які мае адносіны да ўтварэння такога руху, пры якім на цела, што рухаецца, дзейнічае сіла выцякаючага з яго струменя газу, пары, накіраваная ў бок, супрацьлеглы руху.

   • Р. рух.
   • Р. рухавік.
   • Р. самалёт (з рэактыўным рухавіком).
   • Рэактыўная артылерыя.

3. Здольны рэагаваць на знешнія ўздзеянні, які наступае пад уплывам знешніх уздзеянняў.

   • Р. стан (расстройства псіхічнай дзейнасці, выкліканае эмацыянальным узрушэннем).

|| наз. рэактыўнасць, ✂.

рэакцыйны, ✂.

Які ажыццяўляе рэакцыю ​², дзейнічае ў інтарэсах рэакцыі.

• Р. друк.
• Рэакцыйныя рэжымы.

|| наз. рэакцыйнасць, ✂.

рэакцыя​¹, ✂, ж.

1. гл. рэагаваць.

2. Ператварэнне адных рэчываў у другія (хімічная рэакцыя) або ператварэнне атамных ядзер у выніку іх узаемадзеяння з іншымі элементарнымі часціцамі (ядзерная рэакцыя).

   • Ланцуговая р. (самастойны працэс ператварэння атамаў — у хімічнай рэакцыі або атамных ядзер — у ядзернай рэакцыі; таксама перан. пра шэраг дзеянняў, якія ўзаемна выклікаюцца; кніжн.).

3. Рэзкая перамена ў самаадчуванні, упадак, слабасць пасля ўздыму, напружання.

   • Паслястрэсавая р.

рэакцыя​², ✂, ж.

Палітыка актыўнага супраціўлення грамадскаму прагрэсу і падаўлення рэвалюцыйнага руху, якую вядуць эксплуататарскія класы ў барацьбе за захаванне або зварот сваіх правоў і палітычнага панаванне, за захаванне аджыўшых грамадскіх парадкаў.

• Палітычная р.

рэакцыянер, ✂, м.

Прыхільнік палітычнай рэакцыі​², вораг прагрэсу, дэмакратыі.

• Крайні р.

|| ж. рэакцыянерка, ✂.

рэалізавацца, ✂; зак. і незак.

1. Ажыццявіцца (-ццяўляцца), здзейсніцца (здзяйсняцца) (кніжн.).

   • Задумы рэалізаваліся.

2. Перавесціся (-водзіцца) ў грошы (пра каштоўнасці) (спец.).

|| наз. рэалізацыя, ✂.

рэалізаваць, ✂; зак. і незак.

1. Ажыццявіць (-ццяўляць), здзейсніць (здзяйсняць) (кніжн.).

   • Р. планы.

2. Тое, што і прадаць (-даваць) (у 1 знач.) (спец.).

   • Р. прадукцыю.

|| наз. рэалізацыя, ✂.

рэалізм, ✂, м.

1. Напрамак у мастацтве, які ставіць мэтай праўдзівае адлюстраванне рэчаіснасці ў яе тыповых рысах.

   • Крытычны р. Р. Якуба Коласа.

2. Яснае і цвярозае разуменне рэчаіснасці пры ажыццяўленні чаго-н.

   • Палітычны р.

|| прым. рэалістычны, ✂.

• Рэалістычнае мастацтва.
• Р. напрамак у літаратуры.
• Р. погляд на жыццё.

рэалізоўвацца, ✂; незак.

1. Ажыццяўляцца, здзяйсняцца (кніжн.).

   • Намечаны план пачаў р.

2. Пераводзіцца ў грошы (пра каштоўнасці; спец.).

|| наз. рэалізацыя, ✂.