Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

неспакой, , м.

  1. Трывога, душэўнае ўзбуджэнне.

    • Яго ахапіў н.
    • Н. за сына.
  2. Масавае хваляванне, узбуджэнне.

    • Грамадскі н.
  3. Турботы, клопаты аб кім-, чым-н.

несправядлівасць, , ж.

  1. гл. несправядлівы.

  2. Несправядлівы ўчынак, несправядлівае слова.

    • Дапусціць н.

несправядлівы, .

Які адступаецца ад справядлівасці, супярэчыць справядлівасці.

  • Н. прыгавор.

|| наз. несправядлівасць, .

нестраявік, , м. (разм.).

Ваеннаслужачы, які знаходзіцца на нестраявой​1 (у 1 знач.) пасадзе.

нестраявы1 прым.

  1. У арміі: які адносіцца да вайсковых часцей, не звязаных з непасрэдным вядзеннем баявых дзеянняў.

    • Нестраявая службы.
  2. Ваеннаслужачы нестраявых часцей войск (разм.).

    • Каманда нестраявых.

нестраявы2 прым.

Непрыгодны для будаўніцтва як матэрыял.

  • Н. лес.

несумленны, .

Які страціў сумленне, дазваляе сабе непрыстойныя, бессаромныя ўчынкі.

  • Усё гэта ў яго нажыта несумленным шляхам.

|| наз. несумленнасць, .

несумненны, .

Які не выклікае сумненняў; бясспрэчны.

  • Н. поспех.
  • Несумненна (прысл.) правільна.

|| наз. несумненнасць, .

несумяшчальны, .

Такі, які не можа існаваць побач, сумесна, адначасова з кім-, чым-н.

  • Несумяшчальныя паняцці.
  • Несумяшчальныя характары.

|| наз. несумяшчальнасць, .

  • Псіхалагічная н.

несупынны, .

Тое, што і няспынны.

|| наз. несупыннасць, .