Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

нервозны, .

  1. Хваравіта раздражняльны; які мае павышаную ўзбуджальнасць.

    • Н. чалавек.
  2. Звязаны з раздражненнем, які выражае нервознасць.

    • Н. смех.
  3. Неспакойны, трывожны.

    • Нервознае жыццё.

|| наз. нервознасць, .

нержавеючы, .

Які не ржавее.

  • Нержавеючая сталь.

нерпа, , ж.

Ластаногая млекакормячая жывёліна сямейства цюленяў, а таксама яе мех.

|| прым. нерпавы, .

  • Нерпавая шапка.

нерукатворны, (уст. высок.).

Такі, якога нельга стварыць працай рук чалавека, створаны самой прыродай.

  • Н. помнік.

|| наз. нерукатворнасць, .

нерухавы, (разм.).

Непаваротлівы, марудлівы.

  • Н. чалавек.

|| наз. нерухавасць, .

нерухомы, .

  1. Які не рухаецца, застаецца ўвесь час на адным месцы.

    • Н. блок.
    • Стаяць нерухома (прысл.).
  2. перан. Які не змяняе свайго выразу.

    • Н. позірк.
  3. Пра маёмасць: які складаецца з зямельнага ўчастка, будынка.

    • Нерухомая маёмасць.
  4. У граматыцы: які не мяняе свайго месца (пра націск).

|| наз. нерухомасць, .

неруш, , м.; , ж..

Што-н. некранутае (нявораная зямля, дзікі лес, грыбное месца і пад.); некранутая паверхня чаго-н.

  • Неаглядная н. тундры.

|| прым. нерушны, .

нерэальны, .

  1. Які не існуе ў рэчаіснасці; фантастычны.

  2. Неажыццявімы.

    • Н. план.

|| наз. нерэальнасць, .

несакрушальны, .

Такі, якога нельга зруйнаваць, разбурыць; устойлівы.

  • Несакрушальная воля народа.

|| наз. несакрушальнасць, .

несамавіты, .

  1. Непрывабны з выгляду; непрыгожы.

    • Н. на выгляд.
  2. Не зусім добры; дрэнны.

    • Несамавітая дарога.

|| наз. несамавітасць, .