Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

непраходны, .

Праз які немагчыма або цяжка прабрацца; прайсці.

  • Н. гушчар.

|| наз. непраходнасць, .

непрацаздольны, .

Няздольны да працы (па ўзросту, хваробе і пад.).

  • Н. інвалід.

|| наз. непрацаздольнасць, .

  • Часовая н.

непраціўленец, , м.

Прыхільнік непраціўлення.

|| ж. непраціўленка, .

|| прым. непраціўленскі, .

непраціўленне, і непраціўленства, , н.

Адказ ад актыўнай барацьбы са злом, проціпастаўленне яму пакорлівасці, пасіўнасці.

  • Непраціўленне злу.

|| прым. непраціўленскі, .

непрывычка, , ж.

Адсутнасць прывычкі да каго-, чаго-н.

  • З непрывычкі стаміўся.

непрыгодны, .

Нягодны для выкарыстання.

  • Н. матэрыял.

|| наз. непрыгоднасць, .

непрыгожы, .

  1. Пазбаўлены прыгажосці.

    • Н. твар.
    • Н. голас.
  2. Заганны, несумленны, нядобры.

    • Н. ўчынак.

|| наз. непрыгожасць, .

непрыдатны, .

Тое, што і непрыгодны.

|| наз. непрыдатнасць, .

непрыемнасць, , ж.

  1. гл. непрыемны.

  2. Непрыемнае здарэнне, паведамленне.

    • Непрыемнасці на рабоце.

непрыемны, .

  1. Які не падабаецца сваімі якасцямі, уласцівасцямі і пад.

    • Н. пах.
  2. Які выклікае нездавальненне, хваляванне, парушае спакой.

    • Непрыемная сустрэча.

|| наз. непрыемнасць, .