Verbum

рулет, ✂, м.

1. Ежа з сечанага мяса ці бульбы з якой-н. начынкай, запечаная ў выглядзе батона.

   • Мясны р.
   • Р. з макам.

2. Кумпяк, з якога вынята костка і якому нададзена круглая форма.

|| прым. рулетны, ✂.

рулетка, ✂.

1. Інструмент для вымярэння даўжыні — лента з дзяленнямі, якая накручваецца на валік.

2. Прыстасаванне для азартнай гульні ў выглядзе рухомага круга з нумараванымі ямкамі, па якіх коціцца шарык, а таксама сама гэта гульня.

   • Гуляць у рулетку.

|| прым. рулетачны, ✂.

рулі, ✂ (разм.).

Страва, прыгатаваная з накрышанага хлеба ў малако ці ў падсоленую з алеем ваду.

рулон, ✂, м.

Трубка гнуткага матэрыялу, згорнутага для захоўвання.

• Папера, цырата, толь у рулонах.
• Р. лінолеуму.

|| прым. рулонны, ✂.

руль, ✂, м.

Прыстасаванне для кіравання рухам судна, самалёта, аўтамабіля.

• Р. аўтамабіля.
• Паветраны р. (у лятальнага апарата).
• Сядзець, стаяць за рулём.
• Стаяць каля руля (таксама перан. кіраваць; кніжн.).

|| прым. рулявы, ✂.

• Рулявое кола.
• Рулявое кіраванне.

руля, ✂, ж.

Тое, што і ствол дула.

• Р. вінтоўкі.

|| прым. рульны, ✂.

руляваць, ✂ і руліць, ✂, незак.

1. Кіраваць рулём; кіраваць рухам чаго-н. (лодкі, санак і пад.).

   • Р. да ангара.

2. Пра самалёт: коцячыся па зямлі, накіроўвацца куды-н.

|| зак. выруляваць, ✂ і выруліць, ✂.

|| наз. руляванне, ✂ і руленне, ✂.

рулявы, ✂.

1. гл. руль.

2. На судне: чалавек, які кіруе рулём, а таксама спецыяліст, які рэгулюе кіраванне рулём.

   • Гэты чалавек — наш р. (перан. вадзе нас наперад).

рум, ✂, м. (разм.).

Месца на беразе ракі, куды звозяць бярвенне для сплаву і дзе вяжуць плыты.

• Вывезці лес на р.

румб, ✂, м. (спец.).

Дзяленне на крузе компаса, якое адпавядае ​¹⁄₃₂ частцы акружнасці гарызонта.

|| прым. румбавы, ✂.