руль, ​, м.

Прыстасаванне для кіравання рухам судна, самалёта, аўтамабіля.

  • Р. аўтамабіля.
  • Паветраны р. (у лятальнага апарата).
  • Сядзець, стаяць за рулём.
  • Стаяць каля руля (таксама перан. кіраваць; кніжн.).

|| прым. рулявы, ✂.

  • Рулявое кола.
  • Рулявое кіраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)