Verbum

вышэй.

1. прыназ. За межамі, звыш чаго-н., па-за чым-н.

   • Гэта в. майго разумення.

2. прыназ. з Р. Больш за які-н. узровень або ўверх ад якога-н. месца.

   • Тэмпература в. нуля.
   • Пабіць руку в. локця.

3. прысл. У папярэднім месцы прамовы, тэксту.

   • Як было сказана в.

вышэйстаячы, ✂.

Больш высокі ў адміністрацыйных адносінах.

• Вышэйстаячая арганізацыя.

вышэйшы, ✂.

1. Больш высокі (у 1, 2 і 3 знач.).

   • Гэты дом в. за той.
   • Сёлетні ўраджай бульбы в. за леташні.

2. Самы галоўны, кіруючы.

   • В. орган дзяржаўнай улады.
   • Вышэйшае камандаванне.

3. Пра самую высокую ступень у развіцці, навуцы, у сістэме адукацыі.

   • В. жывёльны свет.
   • Вышэйшая нервовая дзейнасць (спец.).
   • Вышэйшая матэматыка.
   • Вышэйшая навучальная ўстанова.

○

• Вышэйшая мера пакарання — расстрэл.

выява, ✂, ж.

1. Тое, што і праява (у 2 знач.).

2. Узнаўленне сродкамі мастацтва вонкавага, пачуццёва-канкрэтнага выгляду з’яў рэчаіснасці.

выявіцца, ✂; зак.

Наглядна праявіцца, стаць яўным.

• Выявіліся недахопы.
• Выявіліся арганізатарскія здольнасці.

|| незак. выяўляцца, ✂.

выявіць, ✂; зак.

Зрабіць уяўным, выкрыць.

• В. талент.
• В. злачынства.

|| незак. выяўляць, ✂.

выясніцца, ✂; зак.

1. Стаць ясным, бясхмарным; распагодзіцца.

   • Неба выяснілася.
   • К вечару выяснілася (стала пагода; безас.).

2. Тое, што і высветліцца.

|| незак. выясняцца, ✂ і выяснівацца, ✂.

выясніць, ✂; зак.

Тое; што і высветліць.

|| незак. выясняць, ✂.

выяўленчы, ✂ (кніжн.).

Які дае магчымасць наглядна паказаць, адлюстраваць што-н.

• Выяўленчыя сродкі.

○

• Выяўленчае мастацтва — назва мастацтва, у творах якога вобраз увасоблены на плоскасці ці ў прасторы (жывапіс, графіка, скульптура, а таксама архітэктура).

|| наз. выяўленчасць, ✂.

выяўны, ✂ (разм.).

1. Відавочны для ўсіх, бясспрэчны.

   • На твары быў в. смутак.

2. Выразны. В. малюнак.

|| наз. выяўнасць, ✂.