Verbum

чарніць, ✂; незак.

1. Рабіць чорным, фарбаваць у чорны колер.

   • Ч. бровы.

2. перан. Няславіць, ганьбаваць каго-, што-н.

   • Не трэба ч. людзей.

3. Тое, што і вараніць.

|| зак. счарніць, ✂, зачарніць, ✂, начарніць, ✂ і ачарніць.

|| наз. чарненне, ✂.

чарнічнік, ✂, м.

Сцёблы, кусцікі, на якіх растуць чарніцы, а таксама месца, зарослае кустамі чарніц.

чарнобыль, ✂, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з чырванавата-бурым сцяблом; разнавіднасць палыну.

|| прым. чарнобыльны, ✂.

чарнушка​¹, ✂, ж.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства казяльцовых, чорнае насенне якой выкарыстоўваецца як вострая прыправа.

• Хлеб з чарнушкай.

|| прым. чарнушкавы, ✂.

чарнушка​², ✂, ж. (разм.).

Смуглая чорнавалосая, чарнавокая жанчына, дзяўчынка.

чарнявы, ✂.

Цёмнавалосы.

• Ч. хлопчык.

чаромха, ✂, ж.

Дрэва ці куст сямейства ружакветных з сабранымі ў гронкі белымі пахучымі кветкамі і чорнымі даўкімі на смак ягадамі.

|| прым. чаромхавы, ✂.

• Ч. куст.
• Чаромхавае варэнне.

чаропка​¹, ✂, ж.

Тое, што і чарапок ​¹.

чаропка​², ✂, ж. (разм., груб.).

Тое, што і чэрап (у 1 знач.); галава.

чарот, ✂, м.

Высокая вадзяная або балотная расліна сямейства асаковых, а таксама зараснік гэтай расліны.

|| прым. чаротавы, ✂ і чарацяны, ✂.