Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вышчыпаць, ; зак.

Шчыпкамі вырваць.

|| незак. вышчыпваць, .

|| аднакр. вышчыпнуць, .

вышывальны, .

Прызначаны для вышывання.

  • Вышывальныя ніткі.

вышывальшчыца, , ж.

Жанчына, якая займаецца вышываннем.

вышыванка, , ж. (разм.).

Кашуля, аздобленая вышыўкай.

вышыванне, , н.

  1. гл. вышыць.

  2. Тое, што вышыта або вышываецца.

    • Прыгожае в. на падушках.

вышыннік, , м.

  1. Будаўнік вышынных будынкаў.

  2. Спецыяліст па вышынных палётах, пад’ёмах.

    • Лётчык-в.
    • Альпініст-в.

вышынны, .

  1. Які праводзіцца, ажыццяўляецца на вялікай вышыні (у 2 знач.).

    • В. палёт.
  2. Пра архітэктурныя збудаванні; вельмі высокі, многапавярховы.

    • В. будынак.
    • Вышыннае будаўніцтва.

вышыня, , ж.

  1. гл. высокі.

  2. Прастора і адлегласць ад якога-н. пункта або зямлі ўверх.

    • Глядзець у вышыню.
    • Ляцець на вялікай вышыні.
    • Узняць на вялікую вышыню што-н. (таксама перан.).
  3. Узвышша, пагорак.

    • Заняць вышыню.
    • Авалодаць вышынямі ваеннага майстэрства (перан.).
  4. У матэматыцы: адрэзак прамой, які злучае вяршыню геаметрычнай фігуры з яе асновай (або прадаўжэннем асновы) і перпендыкулярна яму.

    • В. трохвугольніка.

  • Быць на вышыні (разм.) — адпавядаць самым строгім патрабаванням.

вышыўка, , ж.

Вышыты ўзор на тканіне.

  • Ручнік з вышыўкай.

|| прым. вышывачны, .

вышыць, ; зак.

  1. Вышываннем зрабіць на чым-н. узор, малюнак, адлюстраванне і пад.

    • В. партрэт.
    • В. узор на рукаве.
  2. Аздобіць вышыўкай (тканіну,скуру і пад.).

    • В. сукенку.

|| незак. вышываць, .

|| наз. вышыванне, .