Verbum

недаўменны, ✂.

Які выяўляе недаўменне, поўны недаўмення.

• Недаўменнае пытанне.

|| наз. недаўменнасць, ✂.

недаўмяваць, ✂; незак.

Знаходзіцца ў недаўменні; выказваць, выяўляць недаўменне.

недахоп, ✂, м.

1. Памылка, хіба; недасканаласць чаго-н.; адмоўная рыса ў каго-н.

   • Выявіць недахопы ў рабоце.

2. Адсутнасць неабходнай колькасці каго-, чаго-н.; патрэба ў кім-, чым-н.

   • Н. урачоў.
   • Н. будаўнічых матэрыялаў.

недаядаць, ✂; незак.

Есці недастаткова; дрэнна харчавацца.

|| наз. недаяданне, ✂.

недзе, прысл.

1. У нейкім, дакладна невядомым месцы, дзесьці.

   • Н. пачуўся стрэл.

2. з інф. Няма месца (дзе можна было б што-н. зрабіць, размясціцца і пад.).

   • Схавацца н.

3. з інф. Неадкуль (што-н. узяць, атрымаць і пад.).

   • Н. было напіцца.

4. Невядома куды, кудысьці.

   • Сыйсці н. з дому.

5. Ужыв. ў выпадках, калі дакладна не вызначаецца час дзеяння.

   • Прыехалі н. к вечару.

недзялімы, ✂.

1. Які не паддаецца падзелу, цэласны.

   • Н. фонд.

2. Які не дзеліцца без астатку.

   • Н. лік.

|| наз. недзялімасць, ✂.

недурны, ✂.

Даволі разумны.

нежаданне, ✂, н.

Адсутнасць жадання.

• Н. адпраўляцца ў паход.

нежаданы, ✂.

1. Непадыходзячы, такі, які не апраўдвае спадзяванняў.

   • Нежаданая кандыдатура.

2. Непрыемны, шкодны.

   • Хвароба выклікала нежаданыя ўскладненні.

|| наз. нежаданасць, ✂.

нежывы, ✂.

1. Пазбаўлены адзнак жыцця, мёртвы.

2. Які не адносіцца да жывёльнага ці расліннага свету, неарганічны.

   • Нежывая прырода.

3. перан. Вялы, пазбаўлены жыццёвых сіл, энергіі.

   • Н. погляд.

4. перан. Цьмяны, бледны (пра святло, колер і пад.).

   • Нежывое святло.