Verbum

выхадзіць​¹, ✂; зак. (разм.).

1. Абысці пехатой многія мясціны.

   • В. усе навакольныя лясы.

2. без дапаўнення. Прахадзіць які-н. час.

   • Выхадзі ў палавіну дня.

3. Дабіцца чаго-н., доўга або неаднаразова ходзячы.

   • Нічога мы там не выхадзілі.

|| незак. выходжваць, ✂.

выхадзіць​², ✂; зак. (разм.).

Клопатамі дапамагчы выгадаваць, выспець, выздаравець.

• В. раненага.
• В. малады сад.

|| незак. выходжваць, ✂.

выхадка, ✂, ж.

Учынак, які парушае агульныя нормы паводзін.

• Непрыстойная в.

выхадны, ✂.

1. гл. выйсці і выхад.

2. Які надзяваецца не для працы, святочны, парадны.

   • В. касцюм.

3. Які выдаецца пры звальненні з работы.

   • Выхадная дапамога.

4. выхадны, -ога, м., выхадная, -ой, ж., -ыя, -ых. Той, хто выкарыстоўвае свой выхадны дзень (разм.).

   • Ён сёння в.

5. Тое, што і выхадны дзень (разм.).

   • Паедзем у в. па грыбы.

◊

• Выхадны дзень — дзень адпачынку, дзень, вольны ад работы.

выхапіць, ✂; зак.

Схапіўшы, вырваць, выняць.

• В. пакет з рук.
• В. шаблю з ножнаў.

|| незак. выхопліваць, ✂.

выхваляка, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

Той, тая, хто любіць выхваляцца, хвалько.

выхвалянне, ✂, н.

1. гл. выхваляцца.

2. Саманадзейная хвальба, самахвальства.

выхваляцца, ✂; незак. (разм.).

Расхвальваць самога сябе, хваліцца.

выхлап, ✂, м. (спец.).

Выхад адпрацаваных газаў з цыліндра рухавіка ўнутранага згарання праз выхлапную грубу.

|| прым. выхлапны, ✂.

• В. газ.
• В. клапан.

выходны, ✂ (афіц.).

Пра карэспандэнцыю: адпраўлены з установы; проціл. уваходны.

• Выходная пошта.