Verbum

адплаці́ць, ✂; зак.

Зрабіць што-н. у адказ на чый-н. учынак.

• А. людзям дабром за дабро.

|| незак. адплачваць, ✂.

|| наз. адплата, ✂.

адпле́сці, ✂; зак.

Аддзяліць, расплятаючы.

|| незак. адплятаць, ✂.

адплёўвацца, ✂; незак.

Выплёўваць з роту, каб ачысціць яго ад чаго-н. непрыемнага.

|| зак. адплявацца, ✂.

адплы́сці, ✂ і адплы́ць, ✂; зак.

Паплыўшы, аддаліцца ад каго-, чаго-н. або выйсці ў плаванне.

• А. ад берага.
• А. ў падарожжа.

|| незак. адплываць, ✂.

|| наз. адплыццё, ✂ і адплыванне, ✂.

• Адплыццё парахода.

адплю́шчыць, ✂; зак.

Расплюшчыць, адкрыць (вочы).

|| незак. адплюшчваць, ✂.

адпо́р, ✂, м.

Адбіццё нападу або процідзеянне каму-, чаму-н.

• Даць а. ворагу.

адпра́ва, ✂, ж.

У веруючых: набажэнскі абрад, які праводзіцца па просьбе саміх веруючых (шлюб, хрэсьбіны, паніхіда і пад.).

адправа́дзіць, ✂; зак. (разм.).

Прымусіць пайсці адкуль-н. і выправадзіць, прагнаць.

|| незак. адправаджваць, ✂.

адпра́віцца, ✂; зак.

Паехаць, пайсці, накіравацца ў дарогу.

• А. ў падарожжа.
• Цягнік адправіўся ў 4 гадзіны.

|| незак. адпраўляцца, ✂.

|| наз. адпраўленне, ✂.

адпра́віць, ✂; зак.

1. Паслаць, адаслаць, накіраваць.

   • А. дзяцей у школу.
   • А. пасылку.
   • А. студэнтаў на ўборку ўраджаю.

2. Даць распараджэнне, сігнал на адпраўку, дазволіць адпраўку чаго-н.

   • А. цягнік.
   • А. калону машын.

|| незак. адпраўляць, ✂.

|| наз. адпраўленне, ✂ і адпраўка, ✂.