Verbum

адпра́віць, ​^✂; зак.

1. Паслаць, адаслаць, накіраваць.

   • А. дзяцей у школу.
   • А. пасылку.
   • А. студэнтаў на ўборку ўраджаю.

2. Даць распараджэнне, сігнал на адпраўку, дазволіць адпраўку чаго-н.

   • А. цягнік.
   • А. калону машын.

|| незак. адпраўляць, ✂.

|| наз. адпраўленне, ✂ і адпраўка, ✂.