Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

адпе́рці, ; зак.

Адчыніць, зняўшы запоры.

  • А. дзверы.

|| незак. адпіраць, .

адпе́рціся, ; зак.

  1. Будучы ў зачыненым памяшканні, адчыніць яго.

    • Дзверы адперліся.
  2. Не прызнацца ў чым-н., адмовіцца ад чаго-н. (разм.).

    • А. ад сваіх слоў.

|| незак. адпірацца, .

|| наз. адпіранне, .

адпе́ць, ; зак.

  1. Скончыць пець; адспяваць.

    • Адпелі птушкі свае песні.
  2. Выканаць абрад адпявання.

    • Адпелі нябожчыка.

|| незак. адпяваць, .

адпілава́ць, ; зак.

Аддзяліць, адрэзаць пілою.

  • А. тоўсты сук.

|| незак. адпілоўваць, .

адпіса́цца, ; зак. (разм.).

Даць фармальны адказ, абмежавацца адпіскай.

|| незак. адпісвацца, .

адпіса́ць, ; зак.

  1. Даць пісьмовы адказ на пісьмо, запытанне і пад.

    • А. пісьмо.
  2. Перадаць у спадчыну па завяшчанню.

    • А. дом сыну.

|| незак. адпісваць, .

адпі́ска, , ж.

Фармальны пісьмовы адказ на заяву, просьбу, які не закранае сутнасці справы.

адпіхну́цца, ; зак. (разм.).

Тое, што і адапхнуцца.

|| незак. адпіхвацца, .

адпіхну́ць, ; зак. (разм.).

Тое, што і адапхнуць.

|| незак. адпіхваць, .

адпі́ць, ; зак.

  1. што і чаго. Выпіць крыху, частку чаго-н.

    • А. квасу.
    • А. паўшклянкі малака.
  2. Скончыць піць (разм.).

|| незак. адпіваць, .