Verbum

рачкаваць, ✂; незак. (разм.).

1. Поўзаць на карачках.

2. Цяжка працаваць, сагнуўшыся ракам.

   • Р. на полі да цямна.

|| наз. рачкаванне, ✂.

рачком, прысл.

Тое, што ракам.

• Цімка р. дабраўся да ганка.

рачнік, ✂, м.

Работнік рачнога транспарту.

рачок, ✂, м.

1. гл. рак​¹.

2. мн. Агульная назва групы дробных марскіх ракападобных жывёл.

|| прым. рачковы, ✂.

рачулка, ✂, ж.

Невялікая рэчка.

рашаючы, ✂.

Найбольш істотны, галоўны.

• Рашаючая перамога.

○

• Рашаючы голас — права галасаваць (на з’ездзе, канферэнцыі і пад.).

рашотка, ✂, ж.

Загарадка, прыстасаванне з планак, металічных пруткоў, дроту і пад. (якія звычайна пераплятаюцца).

• Аконная р.
• Паддувальная р.
• За рашотку садзіць (у турму).

◊

• Крышталічная рашотка — размяшчэнне атамаў і іонаў у крышталі, якое паўтараецца.

|| прым. рашотачны, ✂.

рашпіль, ✂, м.

Напільнік з буйна насечанымі зубчыкамі.

|| прым. рашпільны, ✂.

рашучасць, ✂, ж.

1. гл. рашучы.

2. Смеласць, гатоўнасць прыняць і ажыццявіць сваё рашэнне.

   • Праявіць р.

рашучы, ✂.

1. Цвёрды ва ўчынках, без хістанняў.

   • Р. чалавек.

2. Які не дапускае пярэчанняў, цвёрды.

   • Р. адказ.
   • Рашучыя меры.

3. Найбольш важны, які вызначае далейшы ход, развіццё чаго-н.

   • Р. момант.

|| наз. рашучасць, ✂.